Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

ALTAN: Ανεργία και νέοι...


Για την ανεργία και την περιθωριοποίηση ΕΔΩ
Αν είναι κάποιος/α από Χαϊδάρι ή και εκτός μπορεί να τον ενδιαφέρει να μάθει και να συμμετέχει στον ΙΣΤΟ. Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ.

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Κάθε Κυριακή όλη η Λατινική Αμερική στο Quilombo Centro Cultural!


Fiesta Latina  

Κάθε Κυριακή όλη η Λατινική Αμερική στο Quilombo Centro Cultural!

Σας περιμένουμε σε μια πολύ-χορευτική βραδυά σε ρυθμούς από Κούβα, Βραζιλία, Κολομβία, Άγιο Δομίνικο κ.α Μουσικές που εύκολα μας ξεκολλάνε από την καρέκλα, αυτοσχεδιασμοί, κατευθυνόμενες χορογραφίες, ομαδικά κουνήματα και ενδορφίνες, σε ζευγάρια ή σόλο. Εξασκούμαστε, μαθαίνουμε, δοκιμάζουμε, διασκεδάζουμε.
Για όσους δεν ξέρουν και για όσους ξέρουν.
Είμαστε οι  Έλενα και ο Raidel και σας καλούμε σε μια βραδιά γεμάτη θετική ενέργεια,  δηλαδή Axe!

Είσοδος ελεύθερη & φτηνά ποτά. 

Πρώτη Κυριακή 15 Ιανουαρίου στις  22:00
* Ταυτόχρονα στον πρώτο όροφο γίνεται Μιλόνγκα (Βραδιά Αργεντίνικου tango)

Quilombo Centro Cultural
Σερβίων 8 & Λεωφ. Αθηνών,Ακαδημία Πλάτωνος
Μετρό:Κεραμεικός – Μεταξουργείο
 Λεωφορεία: 025 Ιποκράτους/Στάση Σπύρου Πάτση
 051 Ομόνοια/Στάση 'Αγιος Γεώργιος
 www.quilombo.gr
 facebook group: Quilombo

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Δευτέρα 16/1/2011: Προβολή από την Κινηματογραφική Λέσχη Χαϊδαρίου "Λέννυ ο Βρομόστομος"



"Η Κινηματογραφική Λέσχη Χαϊδαρίου στο πλαίσιο ενός πακέτου εκπαιδευτικού χαρακτήρα προβολών με προτζέκτορα θα προβάλει τη Δευτέρα στις 16/01/2012 και ώρα 21.00 μμ,  την ταινία του  Μπομπ Φος «Λένυ ο βρoμόστομος». 
Η προβολή θα γίνει στο μπαρ CUTTY SARK (Στρατάρχη Καραισκάκη 55, στον πρώτο όροφο, τφ 210 5817199) και η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Τηλέφωνα επικοινωνίας με τη λέσχη 6974 921908 (Γιώργος Μαλιώτης), 6942 785948 (Γιώργος Πανταζόπουλος), 6972220225 (Κατερίνα Κνήτου)

Διαβάστε περισσότερα για την ταινία ΕΔΩ.

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Τα «Άγρια Αγόρια» παρουσιάζονται στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη

Αθήνα: Μια ομάδα νεαρών πειρατών οργανώνει την επίθεσή της ενάντια στην πιο πλούσια γυναίκα του κόσμου. Παιδιά του περιθωρίου, του δρόμου και της παρανομίας, άριστα εκπαιδευμένα στην τέχνη του ανταρτοπόλεμου, χωρίς πολιτική ατζέντα αλλά με οδηγό το άγριο ένστικτό τους, ετοιμάζουν την δυσκολότερη μάχη της ζωής τους, ενώ παράλληλα η εχθρός τους συνεχίζει αμέριμνη τις φιλανθρωπίες της.

Όλα αυτά σε μια παράσταση εμπνευσμένη από έργα του Ουίλιαμ Μπάροουζ και άλλων συγγραφέων που ανεβαίνει στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη.

Η παράσταση με τίτλο «Τα Άγρια Αγόρια» θα παρουσιάζεται στο ΙΜΚ από την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου έως την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου.

Η παράσταση χρησιμοποιεί την τεχνική του κολλάζ για να συνθέσει έναν ιστό από σύγχρονα κείμενα (των Χάινερ Μύλλερ, Φρίντριχ Ντύρενματ, Τζέιμς Τζόυς, Πέτερ Βάις, Αρτύρ Ρεμπώ, Β. Γκ. Ζέμπαλντ κ.α.).

«Πώς θα ξεκινήσει η νέα μεγάλη επανάσταση που θα γεννηθεί την εποχή της οικονομικής κρίσης και της εξαθλίωσης των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων; Ποιοι θα είναι οι αυριανοί επαναστάτες;» είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει η παράσταση.

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά
Ηλικίες Κοινού: Μόνο για Ενήλικες

Ταυτότητα της παράστασης

Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Σάκης Παπακωνσταντίνου
Δραματουργική επεξεργασία: Λουίζα Αρκουμανέα
Φωνητική διδασκαλία, τραγούδι: Χριστόφορος Σταμπόγλης
Σκηνικά, φωτισμοί: Σταύρος Παπαγιάννης
Επιμέλεια κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου
Video installations: Χάρης Λαλούσης
Επιμέλεια μουσικής: Ευθύμης Θεοδόσης
Κοστούμια: Νικόλας Γεωργίου
Παίζουν: Άγγελος Παπαδημητρίου, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Σωτήρης Μεντζέλος, Κώστας Σκύλος, Αινείας Τσαμάτης, Γιώργος Φλωράτος, Ιάσων Παπαματθαίου, Νεκτάριος Σμυρνάκης, Νίκος Σεβαστόπουλος.

πηγή: http://www.philenews.com

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012 ο Δημήτρης Λάμπος στον Πυρήνα


Ο Δημήτρης Λάμπος γεννήθηκε στο Βερολίνο. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Σπούδασε Διεθνή Οικονομικά στην Αγγλία, εκδίδοντας παράλληλα το λογοτεχνικό περιοδικό «O Καθρέφτης» και παίζοντας πολλή μουσική.

Γυρνώντας στην Ελλάδα εκδίδει το πρώτο του βιβλίο «Η ιστορία ενός μισάνθρωπου» ενώ τώρα κυκλοφορεί από τη Lyra το πρώτο του cd «Μη σε φοβίσει η αγέλη» στο οποίο υπογράφει ο ίδιος τους στίχους και τη μουσική.
Την Παρασκευή 6 Ιανουαρίου, θα παρουσιάσει στον ΠΥΡΗΝΑ τα τραγούδια του «Μη σε φοβίσει η αγέλη» καθώς και μερικά ανέκδοτα τραγούδια από το άλμπουμ που ετοιμάζει αυτήν την περίοδο.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ - Πως θα πάτε στον ΠΥΡΗΝΑ ΕΔΩ

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

O Eλληνας street artist b. στους καλύτερους του κόσμου!


 
 
Η δουλειά του Ελληνα street artist b. δεν είναι άγνωστη στο αστικό περιβάλλον. Οι ήρωές του, ανθρωπόμορφες φιγούρες, γοργόνες, κοπέλες με μια άγκυρα στο μπράτσο, με το χαρακτηριστικό κιτρινόμαυρο μοτίβο, έχουν «στολίσει» πολλούς τοίχους όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο. Το εικαστικό του ύφος ξεχωρίζει και αναγνωρίζεται αμέσως, «στέλνοντάς» τον σε πολλές εκθέσεις, φεστιβάλ και projects όπως στους καλύτερους graffiti artists στο φετινό Wynwood Walls στο Μαϊάμι, το οποίο έχει αναδειχθεί στην πιο ζωντανή street art σκηνή διεθνώς.

Το protothema.gr συνάντησε τον street artist b., ο οποίος μίλησε για την εμπειρία του στο Mαϊάμι, περιέγραψε τί σημαίνει για εκείνον το graffiti και από πού αντλεί ιδέες για τα σχέδια του, ενώ δεν παρέλειψε να σχολιάσει και την υπερκαταναλωτική κοινωνία μας.

Στο συγκεκριμένο project, που διοργανώνει από το 2009 ο Τony Goldman και ο Jeffrey Deitch (νυν διευθυντής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του Λος Αντζελες) με μεγάλη επιτυχία, έχουν ανταποκριθεί ονόματα του street art όπως ο Futura, o Nunca, οι Os Gemeos, οι Vhils και πολλοί άλλοι, βάφοντας τοίχους σε πάρκινγκ, εγκαταλελειμμένα κτίρια, παρουσιάζοντας παράλληλα «ένα συνονθύλευμα πολιτισμών σε ένα ανοιχτό μουσείο τοιχογραφιών» όπως το περιγράφει ο b. στο protothema.gr. «Η έκθεση έχει ξεκινήσει και “τρώει” την πόλη, δεδομένου του υπέρμετρου ενθουσιασμού του κόσμου που παρακολουθεί τους καλλιτέχνες να δημιουργούν εκρήξεις πολύχρωμων εικόνων στους τοίχους της περιοχής».

Για τον b. η «τέχνη του δρόμου», όπως αποκαλείται για πολλούς το graffiti, είναι ελευθερία. Χειρίζεται το σπρέι λες και είναι προέκταση του χεριού του από τα 14 του χρόνια, γεμίζοντας αρχικά με υπογραφές όποιον κενό τοίχο έβρισκε μπροστά του. Αργότερα, συνειδητοποιώντας τη δημιουργικότητα του street art, προσδιόρισε το στυλ του και παρατηρώντας την αρχιτεκτονική της πόλης γοητεύτηκε από την τέχνη και την επιστήμη του σχεδιασμού, γεγονός που τον οδήγησε στο Πανεπιστήμιο του Βόλου για να σπουδάσει Αρχιτεκτονική.
 
«Η Αρχιτεκτονική με έχει βοηθήσει πολύ ως καλλιτέχνη. Δεν ενθουσιάζομαι τόσο με το χρώμα και την πινελιά όσο με το βάθος στα σχέδια. Δεν βρίσκω διαφορά στο να σχεδιάσω έναν φανταστικό κόσμο στον τοίχο από το να δουλέψω ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο. Ακόμα και στις προσωπικές μου εκθέσεις, η αρχιτεκτονική με έχει βοηθήσει σημαντικά στις κατασκευές μου», εξηγεί.

Τα μικρά ή μεγάλα stencils του είναι μια παρένθεση στην καθημερινότητα του «υπνωτισμένου» κατοίκου της μεγαλούπολης, που απαιτούν μια διαφορετική οπτική από το κοινό για να γίνουν αντιληπτά. Εχοντας οξύτατη κριτική ματιά, η βασική πηγή έμπνευσης του b. είναι η τηλεόραση και οι διαφημίσεις. «Η υπερκατανάλωση και η χειραγώγηση του κόσμου μέσα από την τηλεόραση με ωθεί στο να σχολιάσω εύστοχα και με μια μικρή δόση ειρωνείας επίκαιρα θέματα και να παρουσιάσω αυτή την όψη της καθημερινότητάς μας», λέει ο ίδιος συμπληρώνοντας πως «ακόμα και η αρχιτεκτονική των σούπερ μάρκετ, ο τρόπος με τον οποίο προωθούνται τα προϊόντα συμβάλλουν στο να αποτυπώσω στον τοίχο το μήνυμα της καθοδήγησης».

Οι ήρωες στις τοιχογραφίες του b. είναι κυρίως σουρεαλιστικοί και μέσα από μια εναλλακτική πραγματικότητα -που βρίσκει εύφορο έδαφος και εντυπωσιάζει ακόμα και στον πυρήνα της καθημερινότητας μας, την πόλη- προσπαθεί να δώσει ένα ερέθισμα σε εκείνους που έρχονται αντιμέτωποι με το αστικό μουντό τοπίο.

Οσο για το κιτρινόμαυρο σήμα κατατεθέν των τοιχογραφιών του, ο ίδιος εξηγεί ότι η ιδέα προήλθε από την πολιτική των πολυεθνικών εταιρειών. Με το κίτρινο και το μαύρο η δουλειά του αποκτά ταυτότητα και μπορεί εύκολα να είναι αναγνωρίσιμη στην πόλη ανάμεσα σε χιλιάδες graffiti και με τα λογότυπα των πολυεθνικών να κυριαρχούν. Ιδιαίτερα το έντονο χρώμα του κίτρινου προσελκύει την προσοχή των περαστικών και πλέον τα σχέδιά του αναγνωρίζονται αυτόματα οπουδήποτε και αν αποτυπωθούν.

Αν και ο b. έχει διοργανώσει μέχρι τώρα δύο προσωπικές εκθέσεις (στην Ελλάδα το 2009 και στην Ιαπωνία το 2010), επιμένει να δηλώνει street artist. Η δουλειά του είναι μέρος της πόλης και με το να δημιουργεί στον δρόμο αισθάνεται ότι «δημιουργεί» ζωή στους τοίχους της. «Οι γκαλερί στην Ελλάδα δεν εμπεριέχονται στην καθημερινότητα του κόσμου, ενώ το street art εισχωρεί στη ζωή των πολιτών και παρότι δεν αναζητά κανείς να το δει, εκφράζει και συμπληρώνει τη σκέψη των ανθρώπων σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο, στις γκαλερί δίνεται η δυνατότητα να εκτεθούν σχέδια, τα οποία στον δρόμο δεν είναι δυνατόν να παρουσιαστούν. Επιπλέον είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η τέχνη των street artists έχει τραβήξει την προσοχή των γκαλερί πια».
 

Μας είπε:

- «Η αγανάκτηση του κόσμου και το διαμορφωμένο πολιτικό σκηνικό μου δίνει με ωθεί στο να προβληματίζομαι και να αφουγκράζομαι τον παλμό της κοινωνίας»

- «Η οικονομική κρίση με έχει επηρεάσει αισθητά. Είχα όνειρα να δουλέψω ως αρχιτέκτονας σε σταθερή βάση, αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα είναι στάσιμα τα πράγματα. Ακόμα και σαν artist προσπαθώ να δουλεύω περισσότερο στο εξωτερικό»

- «Το αγαπημένο μου σκηνικό που έβαψα ήταν στις φαβέλες στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ένα κοριτσάκι με μία πετσέτα πάνω στην οποία ένα χέρι έβγαινε από τη θάλασσα και φώναζε help συνδυασμένο με ένα έρημο νησί με φοίνικες»

- «Αν είχα τώρα έναν λευκό τοίχο μπροστά μου, θα ήθελα να ενσωματώσω κάποια συνθήματα που αφορούν στη σημερινή δομή της κοινωνίας»

- «Τα graffiti στη Βραζιλία είναι μια σχολή από μόνη της. Η παράδοσή τους είναι μεγάλη και διατηρείται μέχρι σήμερα, ίσως με πιο βανδαλιστικό τρόπο»

- «Σε ό,τι αφορά το graffiti στην Ελλάδα, θα ήθελα να υπάρχει περισσότερος σεβασμός και αναγνώριση των καλλιτεχνών. Η αξία των έργων στον δρόμο είναι μεγάλη».

- «Στα επόμενα σχέδιά μου είναι η έκδοση ενός βιβλίου με διάφορα ταξίδια μου στο εξωτερικό, όπου θα παρουσιάζονται μικρές ιστορίες από graffiti»

Η συνέχεια επί των τοίχων…
 
πηγή: http://www.protothema.gr

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Παντελής Θαλασσινός: Ο χρόνος του Γενάρη..../ Αγάντα... "κι αυτό ΑΧ θα περάσει"


Οι νύχτες του Γενάρη έχουν στόμα
και λένε παραμύθια τις γιορτές
τσακίζουνε του μπουκαλιού το πώμα
και πίνουν να μεθάνε ποιητές

Οι μέρες του Γενάρη έχουν μάτια
που κλέβουνε το φως και το σκορπούν
τα δειλινά σε έρημα δωμάτια
εκείνων που θυμούνται κι αγαπούν
Οι μέρες και οι νύχτες του Γενάρη
σα δέντρα κρεμασμένα στη βροχή
στιχάκια γράφουν σ' ένα καλαντάρι
και στης καρδιάς τα φύλλα μια ευχή

Ο χρόνος του Γενάρη γκρίζα δάφνη
παράθυρα της μνήμης ανοιχτά
αναπολεί τον ποιητή Καβάφη
την Αλεξάνδρεια αποχαιρετά.

Οι μέρες του Γενάρη έχουν μάτια
που κλέβουνε το φως και το σκορπούν
τα δειλινά σε έρημα δωμάτια
εκείνων που θυμούνται κι αγαπούν
Οι μέρες και οι νύχτες του Γενάρη
σα δέντρα κρεμασμένα στη βροχή
στιχάκια γράφουν σ' ένα καλαντάρι
και στης καρδιάς τα φύλλα μια ευχή
Οι μέρες και οι νύχτες του Γενάρη
σα δέντρα κρεμασμένα στη βροχή
στιχάκια γράφουν σ' ένα καλαντάρι
και στης καρδιάς τα φύλλα μια ευχή